نشانگر جدیدی که می تواند تومورهای حساس به داروی رایج دیابت را مشخص سازد

19مه 2020 - یک نشانگر زیستی تازه شناسایی شده می تواند به دانشمندان کمک کند تا سرطان هایی را که مستعد درمان با بیگوآنیدها هستند، شناسایی کنند. بیگوآنیدها، یک کلاس دارویی متداول برای کنترل قند خون در دیابت نوع 2 هستند.

بیگوانیدها، به ویژه داروی متفورمین، به دلیل توانایی در هدف قرار دادن متابولیسم سلولی،- که در رشد و گسترش سلولهای بدخیم دخالت دارد-، از دیرباز مورد توجه محققان سرطان بوده اند. تا به امروز، اطلاعات در مورد موفقیتبیگوانیدها به عنوان درمان های بالقوه ی سرطان متناقض بود، این موضوع تا حد زیادی به دلیل مشکل نفوذ مقدار کافی این داروها به سلول های سرطانی و نبودن روشی برای تعیین سرطانهایی بود که به این نوع درمان پاسخ می دهند.

پروفسور Russell Jones، از مؤسسه ی Van Andelو نویسنده ارشد این مقاله و رهبر گروه برنامه نویسی متابولیک و تغذیه ای درVAI ، گفت: سرطان ها از نظر واکنش به روشهای مختلف درمانی، متفاوت هستند، آنچه برای یک نوع سرطان اثربخش است ممکن است برای دیگری موثر نباشد، اما صرف نظر از اینها، همه ی انواع سرطان متکی به متابولیسم سلولی برای تامین انرژی مورد نیاز خود هستند. نتایج ما دو نکته مهم را مشخص کرد: اول این که، راهی را برای تشخیص عینی سرطان های حساس به درمان با بیگوانیدها ارائه داد، و دوم این که علت و چگونگی پاسخ بهتر بعضی از بیماران به بیگوانیدها را نسبت به سایر بیماران توضیح داد.

این یافته ها امروز در مجله Cell Reports Medicine منتشر شد. محققان یک میکرو RNA تنظیم شده توسط ژن MYC را به عنوان نشانگر زیستی سرطان هایی که نسبت به درمان با بیگوانیدها حساس هستند، شناسایی کردند. MYC یک ژن مرتبط با سرطان است که فعالیت آن در اکثر لنفوم ها (حدود 70٪ از آنها) افزایش می یابد. MYC تا حدودی با خاموش کردن فعالیت ژنهای دیگر که رشد تومور را سرکوب می کنند، و افزایش فعالیت متابولیک در سلول های سرطانی آنها را قادر می سازد که بشدت تکثیر شوند.

در حالی که MYC به تغذیه ی سیری ناپذیر سلولهای سرطانی کمک می کند، اما توانایی سلول ها در پاسخ به یک محیط بیولوژیکی استرس زا را خاموش می کند و باعث کاهش انعطاف پذیری متابولیسم آنها می گردد. درمان با بیگوانیدها این منبع انرژی را قطع می کند و این امر باعث ایجاد استرسی می شود که سلولهای سرطانی نمی توانند با آن کنار بیایند و منجر به مرگ آنها می شود. در دیابت نوع 2 ، ازbiguanides ، برای کاهش قند خون استفاده می شود، اما در برخی از سلول های سرطانی، مانند لنفوم هایی با بیان بالای ژن MYC، افزایش استرس، سلول های سرطانی را از بین می برد.

دکتر جونز گفت: پتانسیل بیگوانیدها از نظر درمان سرطان، به ویژه در مورد سرطان خون، بالا است. نشانگرهای زیستی مانند آنچه در اینجا یافتیم ابزارهایی حیاتی برای شناسایی سرطانهایی هستند که به بیگوآنیدها پاسخ خواهند داد، و برای مراقبت از بیماران و همچنین طراحی آزمایشات بالینی مؤثرتر، مهم هستند.

در بخشی از این مطالعه، دکتر جونز و همکارانش همچنین یک بیگوانید تجربی به نام IM156 را معرفی کردند که از بیگوانیدهای موجود قوی تر است.I M156 توسطImmunoMet Therapeutics ، یک شرکت بیوتکنولوژی بالینی ساخته شده است که درمان های ضد توموری و ضد فیبروتیکی را تولید می کند. ImmunoMet اخیراً یک مطالعه ی ایمنی فاز 1 را با داروی IM156، به اتمام رسانده است که نتایج آن بیانگرتحمل خوب این دارو بود. دکتر جونز به عنوان یکی از اعضای هیئت مشاوران علمی با کمپانیImmunoMet  همکاری می کند.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2020-05-biomarker-flag-tumors-sensitive-common.html